şənlik-şadlıq — bax şənlik. Adət belədir – bayramda sevinib gülərlər, şənlik şadlıq düzəldərlər. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəşaşət — ə. şadlıq, sevinc, şənlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəzəl — ə. şadlıq, sevinc, şənlik ə. əruz vəznlərindən biri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fərəh — ə. şadlıq, sevinc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məsruriyyət — ə. şadlıq, sevinc, şənlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəəf — ə. şadlıq, sevinc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bayram — is. 1. Hər hansı bir tarixi və s. hadisə şərəfinə keçirilən şadlıq günü; təntənə. Bir May bayramı. Oktyabr bayramı. – <Qolçomaqlar> heç vaxt qəbul eləməzdi ki, qadınlar başıaçıq meydanlara çıxıb, bayram saxlasınlar. Ə. H.. Bayram axşamı –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərəhli — sif. 1. Sevindirici, fərəh gətirən, şadlıq gətirən; ürəkaçan, şadlandırıcı. Fərəhli hadisə. Fərəhli yaşayış. – <Eyvaz:> Bu sözlər bahar gecəsinin lal musiqisi kimi mənə fərəhli nəğmələr oxuyurdu. İ. Ə.. 2. Şad, şən, sevincək; fərəh, sevinc … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gülüş — is. 1. Şadlıq, sevinc, məmnunluq və s. xarakter hisslərin ifadəsi olaraq ağızdan çıxan qırıq qırıq səslər. Acı gülüş. Şən gülüş. – Əvvəl <Ceyranın> üzündə, danışığında istehzanı andıran bir gülüş vardı. S. H.. Gülün, elə gülün ki; Çatsın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şənlik — is. 1. Şadlıq, sevinc, fərəh. O hara gəlsə şənlik gətirir. – İş keçsə bu surət bir müddət əgər; Qalmaz Qarabağda şənlikdən əsər. Q. Z.. Bəndalı həmişə evə gələndə bir şənlik, xoşluq gətirərdi. M. C.. 2. Təntənə, şadlıq məclisi, şadyanalıq, çalıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti